9H به سختی و 9D به انحنای غشا اشاره دارد.
اما هیچ 9D واقعی وجود ندارد، مهم نیست که چه تعداد فیلم با حالت D فقط به سه انحنا تقسیم می شوند: صفحه، 2.5 بعدی و سه بعدی.
9H به سختی اشاره دارد، که در واقع به سختی مداد اشاره دارد، نه سختی Mohs.حتی یک تکه شیشه نیز می تواند از این سختی فراتر رود، که این نیز یک ترفند بازاریابی است.
سختی به دو دسته تقسیم می شود:
1. سختی خراش.عمدتاً برای مقایسه درجه نرمی و سختی کانی های مختلف استفاده می شود.روش کار به این صورت است که میله ای را انتخاب می کنیم که یک سر آن سفت و یک سر آن نرم باشد و مواد آزمایش شده را در امتداد میله خراش می دهیم و با توجه به موقعیت خراش، نرمی و سختی مواد مورد آزمایش را تعیین می کنیم.از نظر کیفی، خراش های ایجاد شده توسط اجسام سخت طولانی تر و خراش های ایجاد شده توسط اجسام نرم کوتاه تر هستند.
2. پرس در سختی.به طور عمده برای مواد فلزی استفاده می شود، روش این است که فرورفتگی مشخص شده را با بار مشخصی به ماده آزمایش شده فشار دهید و سختی ماده آزمایش شده را با اندازه تغییر شکل پلاستیک محلی روی سطح ماده مقایسه کنید.
با توجه به تفاوت فرورفتگی، بار و مدت بار، انواع مختلفی از سختی فرورفتگی وجود دارد، به طور عمده سختی برینل، سختی راکول، سختی ویکرز و سختی میکرو.
3. سختی برگشت.این روش که عمدتاً برای مواد فلزی استفاده می شود، به این صورت است که یک چکش کوچک ویژه آزادانه از ارتفاع معینی برای ضربه زدن به نمونه ماده مورد آزمایش استفاده می شود و از مقدار انرژی کرنش ذخیره شده (و سپس آزاد شده) توسط نمونه در طول آزمایش استفاده می شود. فرآیند ضربه (از طریق برگشت چکش کوچک).تعیین ارتفاع پرش) برای تعیین سختی مواد.
روش تست سختی راکول، SP آمریکایی است که توسط راکول در سال 1919 پیشنهاد شد، این روش اساساً کاستی های ذکر شده در روش برینل را برطرف می کند.فرورفتگی مورد استفاده برای سختی راکول یک مخروط الماس با زاویه مخروطی 120 درجه یا یک توپ فولادی با قطر 1/16 اینچ (1 اینچ برابر با 25.4 میلی متر) است و عمق فرورفتگی به عنوان پایه ای برای کالیبراسیون سختی استفاده می شود. ارزش.
زمان ارسال: نوامبر-18-2022